Rutinleri sever misiniz? Bazıları sıkıcı bulur ama ben severim. Günlük rutinlerim aksamıyorsa her şey yolunda gibi gelir bana; küçük aksamalar olabilir tabii ama majör bir aksaklık değilse rutinler şükür sebebimdir benim..
Demek ki sağlıklıyım, demek ki ailem, sevdiklerim sağlıklı, demek ki hayat devam ediyor demenin bir yolu gibi sanki..Tahmin etmek zor değildir sanırım, ben X kuşağının son temsilcilerindenim 😊
İş yerime mesai başlamadan yaklaşık yarım saat kadar önce gidip güne şöyle sakin kafayla başlamayı severim mesela. Ajandama göz atıp günümü planlamak, çayımı/kahvemi alıp, bazen fonda bir müzik açıp sevdiğim yazıları okumak ya da biraz sosyal medyada takılmak gibi bir sabah rutinim vardır..
Acele ederek hazırlanmayı sevmediğim için daha erken kalkıp önce bir balkona çıkarım, fesleğenimi okşayıp mis kokusunu içime çekerim, sabahın o saatinde cıvıl cıvıl olan kuşları dinlerim, sonra içeri geçip hazırlanmaya başlarım.
Sıkı bir Nihat Sırdar (@nihatsirdar) / X dinleyicisiyim, yıllardır her sabah güne onun programlarını dinleyerek başlayıp, her akşam onu dinleyerek bitiririm. Siz de benim gibi “ne olacak bu memleketin hâli?” diyenlerdenseniz kesinlikle tavsiyemdir, dinleyin, çok seversiniz.. Söyleyecek sözü olan, başı dik yaşadığı için kimsenin karşısında eğilip bükülmek zorunda kalmayan insanları sevmek de bir rutin sayılabilir sonuçta :)
Pazar kahvaltısını keyifle, özene bezene hazırlamayı, o çayın uzun uzun demlenmesini, tabii ki yine arkada sevdiğim müziklerin çalmasını, tabağa peynirleri koyarken tadına bakma bahanesiyle önce birer parça ağzıma atmayı severim.. Pazar sabahı rutinimdir bu benim 😋
Çalışan bir kadın olarak hafta sonları işim/gücüm bittiyse ve dışarı çıkmayacaksam elime kitabımı, çayımı alıp balkona çıkmak, hem bedenimi hem ruhumu dinlendirmek güzeldir benim için, kitap okurken dinlediğim ayrı bir listem vardır mesela, enstrümantal sakin parçalar eşlik eder o sırada bana..
Sonra gün akşama döner, Cece’nin dinlenme molası biter, yemek faslı, mutfağı ve etrafı toplaması vs. bittikten sonra da benim saatlerim gelir, oğlum odasına, eşim uykuya geçtikten sonra gecenin sessizliğinde biraz kendimle baş başa kalmaya bayılırım.
O anki ruh hâlime göre ya yine kitabım ve çayım olur elimde, ya yazı yazarım, ya da bir şeyler izlerim ama mutlaka kısa süreli bile olsa yatmadan önce kendime ayırdığım bir zamanım olur.. O zaman dilimi beni şarj eder, sonrası tatlı rüyalar 😴
Bakış açısıdır tabii bu ama siz de bir düşünün bakalım; rutin sevenlerden misiniz yoksa sıkıcı bulanlardan mı ?
Rutinlere bayılırım, jour fixe kavramı favorimdir. Kaç sene her haftasonumu hep aynı kişilerle kahvaltı ederek geçirmek bazen yaşama sebebi bile olabiliyor